
Van de hoofdredactie We volgen de regels in Qatar, maar dit was intimidatie
Toen Frenkie de Jong van een stadionbouwer wilde weten onder welke omstandigheden hij zijn werk deed, kreeg hij een vraag terug. "Wanneer ga je voor Liverpool voetballen?"
Het is typerend voor de ontmoeting van Oranje met arbeidsmigranten. Aanvoerder Virgil van Dijk was dan ook eerlijk: dit hadden ze zonder camera's moeten doen. Met minder spelers en minder arbeiders. Zodat er écht een gesprek was geweest.
Nu werd het precies wat bondscoach Louis van Gaal al had voorspeld: gekunsteld.
Blije handtekeningenjagers
Onze verslaggevers Bas Scharwachter en Rypke Bakker waren erbij. Ze hebben kritisch verslag gedaan van het tafereel. Maar ik blijf er een ongemakkelijk gevoel aan overhouden.
Het is onduidelijk hoe de migranten zijn geselecteerd. Wel was er een onafhankelijke vakbond bij betrokken. Die de bouw in Qatar bovendien kritisch volgt. Op beelden van de 'training' die de wereld overgaan, zie je alleen blije handtekeningenjagers. En hoor je geen kritische geluiden.
Niet dat ik dat had verwacht. Maar welk doel dient deze training dan?

Bezoek arbeidsmigranten aan Oranje was gekunsteld, maar ze genoten wel
'In Qatar overlijden mensen wel heel jong'
NU.nl had het in elk geval niet nodig om 'de andere kant van dit WK' te laten zien. Dat heb je al kunnen lezen. Zo sprak onze verslaggever Daan de Ridder met de zoon van een Nepalees die in 2009 al overleed in Qatar. Toen moest het WK nog worden toegewezen.
De man is officieel overleden door een zonnesteek, vertelt de zoon. "Iedereen gaat uiteindelijk dood, maar in Qatar overlijden mensen wel op heel jonge leeftijd."
Ook kun je dit weekend lezen over de situatie van homoseksuelen in Qatar. Redacteur Tom van Marrewijk sprak met Fadi, die vanwege zijn geaardheid moest vluchten naar Nederland.
Het nieuws dat Qatar vijftig Nederlanders betaalt om positieve berichten over de wedstrijd te posten, steekt hem. "Met dat geld hadden ze ook arbeiders kunnen betalen."
Onze journalist moest beelden verwijderen
Dat het met de persvrijheid in Qatar niet goed is gesteld, merkten we deze week ook. Verslaggever Bas Scharwachter was vrijdag bij het stadion waar Oranje maandag tegen Senegal speelt. "Ik wilde kijken of het rond het stadion wel af was", vertelt hij me. Want het was hem opgevallen dat het op andere plekken in de stad nog een rotzooi is.
Op de opnames die hij maakt is ook een groep beveiligers te zien. Ze zitten vrolijk zwaaiend in het gras. Als Bas terug wil naar zijn hotel, komen er twee agenten op hem af. Hij moet de beelden onder dwang verwijderen.
Dat had hij niet moeten doen. Maar dat is makkelijk praten van me, vanaf een veilige redactie in Nederland. Op het moment dat er in Qatar twee agenten intimiderend op je afstappen, is het anders.
Ik weet dat je op Schiphol ook geen douaniers mag filmen. Maar Bas deed zijn journalistieke plicht. We houden ons aan de strenge regels voor journalisten. Maar dit was pure intimidatie.

Een dag later moest Bas weer zijn accreditatie laten zien, toen hij aan het werk was. "Ze vliegen meteen op je af als je filmt."
Na afloop van het moment met de migranten vroegen Nederlandse media de spelers naar de ontmoeting. Voor onze buitenlandse collega's was het vooral een aanleiding om Oranje te vragen naar de kansen op dit WK.
Voor Oranje sluit het hoofdstuk nu, voor ons niet.
Wil je meer weten over hoe wij werken? Op deze pagina vind je meer uitleg. Heb je een vraag of opmerking over dit verhaal? Mail me op [email protected], of laat een reactie achter op NUjij.
NUjij: Uitgelichte reacties